سوخت نگاری روی چوب از هنرهایی است که شاید آغاز به کار آن در پرده ای از ابهام است.

سوخت نگاری روی چوب در ایران باستان به صورت داغ گذاشتن به وسیله اشیا فلزی روی چوب بوده و نمونه ی آن را در شهر سوخته روی دری چوبی می توان یافت.

اما آن چه بدیهی است هنر سوخت نگاری روی چوب به شیوه ی امروزی قدمتی طولانی نداشته چون اساس کار آن هویه برقی بوده. و به نظر می رسد تاریخچه ای بیش از ۲۰ سال نداشته باشد. 

این هنر را میتوان هنر دقت. حوصله و تمرکز دانست. چون کوچکترین بی دقتی باعث از بین رفتن کل اثر شده و قابل بازگشت نخواهد بود.

از مزایای قابل ذکر آن می توان به ارزان و در دسترس بودن لوازم کار اشاره کرد. تنها با یک هویه ساده، یک تکه چوب، سمباده و یک طرح می توان یک اثر هنری خارق العاده خلق نمود.

و معایب این هنر نیز عدم شناخت کافی مردم با این هنر بوده به طوری که وجه تمایز آن با نقاشی برای مردم کاملا ملموس نبوده و شناخت کافی از این هنر ندارند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: